Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013



Νύχτες του 12

Κάτι βραδιές σκοτεινές και γυμνές
γεμάτες με θέλω και πνιγμένες φωνές,
κάτι βραδιές που κι οι φίλοι είναι λίγοι.

Τα ποτήρια μικρά τα τσιγάρα βαριά
και μια δίψα που αχόρταγα καίει
λαιμούς και καημούς
και ο νους ένα κρίμα που για πάρτη μας κλαίει.

Κάτι νύχτες πηχτές με ταγκές μυρωδιές
από ξενύχτια και μπαγιάτικα δάκρυα.
Τα φεγγάρια γυρτά και τ’ αστέρια σβηστά
σ’ ένα στερέωμα μ’ απότομα βράχια.

Οι πνοές οι κοφτές σαν σπασμένες χορδές
από ξεχαρβαλωμένα δοξάρια και πέρα
ως το τέρμα του βγες
της κραυγής οι πηγές άκαμπτα κι αμίλητα στέρνα.

Στου καιρού τις προβιές οι σχισμένες ευχές
μιας λινάτσας με όμορφο σχήμα.
Σα μετάξι παλιό του σκαριού το πανί
ονειρεύεται τ’ ατέρμονο κύμα.

~ Copyright © Maria Nikolopoyloy ~ All rights reserved,