Προραφαηλίτες. Ζωγραφική που ταξιδεύει σε
χρόνους και σύμπαντα αλλοτινά. Μύθοι και φύση, μα πάνω απ'όλα αποτύπωση
μιας ομορφιάς μοναδικής κι αλλόκοσμης. Μια οπτική ηδονή σε κάθε
λεπτομέρεια κάθε πίνακα και πάνω απ' όλα ενα ταξίδι που αξίζει να μοιραστούμε!
 |
| Wiliam Holman Hunt, "Η Ισσαβέλλα και η γλάστρα με τον βασιλικό" |
 |
| John Everett Millais, "Autumn leaves" |
 |
| Άλλος ένας υπέροχος Millais, "Chill October" |
 |
| "Οφηλία", ένα κλασικό προραφαηλήτικο θέμα, του Sir John Everett Millais. Συγκλονιστικός πίνακας με το πρόσωπο της Οφηλίας να τα λέει όλα. |
 |
| "Ο Ύλας και οι Νύμφες" του πτοσωπικά αγαπημένου μου, John Wiliam Waterhouse. |
 |
| Ακόμη ένας Waterhouse, ακόμη μια "οφηλία". |
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ξανά ο αγαπημένος Waterhouse. "Ο Ύλας και οι νύμφες." |
_by_Dante_Gabriel_Rossetti.jpg) | ||
| Rosseti, "Alexa Wilding" |
Δεν υπάρχει ομορφότερο ρεύμα στη ζωγραφική , για μένα. Αυτή η σύζευξη της γηίνης αληθοφάνειας με το αιθέριο "σε ταξιδεύει σε σύμπαντα αλλοτινά" όπως λες!
ΑπάντησηΔιαγραφήKάτι που οι περισσότεροι δεν ξέρουν, είναι ότι έχουμε και ελληνική εκπροσώπηση στο ρεύμα (την εποχή που γεννήθηκε κι όχι μεταγενέστερα). H Maria Zambaco, η Marie Spartali Stillman και η Aglaia Coronio ήταν Ελληνίδες προραφαηλίτισσες ζωγράφοι που ζούσαν στο Λονδίνο. Μάλιστα, η πρώτη απ' τις τρεις (ήταν ξαδέρφες αυτές) ήταν το μοντέλο για την "Proserpine" του Rossetti και τα έργα "Cupid and Psyche" και "The Beguiling of Merlin" του Βurn Jones. Kαι το εντυπωσιακότερο, ο Burn Jones χώρισε τη γυναίκα του Georgiana Georgie MacDonal χάριν του ερωτικού δεσμού που διατηρούσε με την "δικιά" μας Μαρία! Ο δεσμός τους έληξε με την Marίa Zambaco να αποπειράται να αυτοκτονήσει πέφτοντας στο Regent's Canal! Ούτε ένας άγαλμα, ούτε μια οδός, ούτε μια αναφορά, ούτε μια έκθεση για την Zambaco στο "ελληνικό" κράτος.
Ευχαριστώ για το σχόλιο Άρη και πιο πολύ για την αναφορά σου στις δικές μας Προραφαηλίτισσες τις οποίες αγνοούσα. Μια καλή ευκαιρία να τιε μάθουμε.
ΔιαγραφήΌσο για την αναγνώριση του ελληνικού κράτους, αμφιβάλλω αν έχει υπάρξει, έστω για τους μισούς από τους πνευματικούς ανθρώπους που έχει βγάλει και εξακολουθεί να βγάζει ο τόπος μας...